En 1995 había moi poucas asociacións en Vigo que ofreceran ás mulleres un espazo no que ampliar os seus horizontes intelectuais. "A historia do Club Cultural Gamboa é unha historia de mulleres para mulleres e, sobre todo, para mulleres valentes", explica Poti Balboa, presidenta fundadora da entidade.

Todo comezou cun grupo de mulleres cheas de ilusión, algunhas delas supernumerarias do Opus Dei e outras, amigas e cooperadoras. Ao principio reuníanse na casa dunha delas, unha vez á semana, para falar de temas que lles preocupaban como a vida, os nenos, o traballo ou a situación social. Outras veces comentaban cuestións de actualidade ou os proxectos que tiñan entre mans.

Traballaban con moito rigor e incorporaban actividades culturais, cunha inspiración humanista e cristiá que enriquecía á sociedade viguesa. Fixeron carteis para anunciar as súas charlas culturais. Ás veces eran rosa, outras verdes, outras azuis ... Sempre dependendo da cor na que resultaba máis barato imprimir, xa que non tiñan aforros para investir. Fixeron os estatutos e formaron unha asociación que en pouco tempo sumou máis de cen persoas asociadas.

A historia do nome Gamboa ten unha orixe histórica xa que en Vigo celébrase ao grande o día da Reconquista, que conmemora cando os franceses querían entrar na cidade e os vigueses pecharon a porta de Gamboa para evitalo. "Por outra banda", di Marisa Bermúdez, a directora técnica, "co club Gamboa quixemos abrir esa porta, abrila á cultura das viguesas".

Pouco a pouco a xente comezou a coñecer estes encontros e apareceron mans xenerosas. Algúns empresarios de Vigo comezaron a ofrecer locais para que este grupo puidese ter as súas reunións nun ambiente máis formal.

Naqueles anos a oferta de lecer para as mulleres limitábase a mercar, quedar na casa ou estar nunha cafetería. Marisa Bermudez, unha das fundadoras, di que por iso non lles foi difícil converterse nun grupo de referencia na cidade de Vigo. As actividades foron cambiando de local a medida que coñecidos ou institucións lles prestaban os seus espazos. Non faltaron as reunións en grandes auditorios cando un orador, debido á súa posición nunha empresa ou entidade, era moi coñecido. Así pasou coas conferencias do psiquiatra Enrique Rojas e da deseñadora Agatha Ruiz de la Prada.

Gamboa cumpre agora 25 anos de actividades dirixidas a contrastar e compartir ideas e reflexionar sobre a situación social de cada momento. Aínda que está composto por socias, o grupo consolidouse con tanta forza que prefiren dicir que son amigas. Foi precisamente esa amizade a que as levou a apoiarse para varios proxectos. Porque non todo eran conferencias: unha vez ao mes facían excursións en familia polos pobos de Galicia. Tamén souberon pasalo ben nos meses de verán. Cando a calor chegou ás Rías Baixas organizaron un festival de verán no parador de Baiona. Invitaron a comparsas e orquestras. Os veraneantes que estaban na zona tamén se sumaron á festa e ao baile.

Do mesmo xeito, noutro día da semana e tamén unha vez ao mes, mantiveron alternativamente a actividade de libro-foro ou cine-foro, de xeito que durante este período e sen interrupcións ata a pandemia do covid19 realizaron unha actividade diferente, cada semana de cada mes, os doce meses, durante 25 anos.

Ademais, tamén atoparon tempo para apoiar algún traballo social: cando estalou a guerra en Siria, decidiron crear un grupo para enviar axuda humanitaria aos desprazados que viven en moi malas condicións no interior de Siria, sen casa, sen roupa e sen comida.

Nestes anos tamén viaxaron a Sevilla, Pamplona ou Cantabria. E aínda máis lonxe: Alemaña, Viena, Terra Santa, Istambul ... Parellas, amigos e coñecidos das socias participaron nestas viaxes e tamén persoas que coñecían o club Gamboa pola prensa local ou as súas actividades.

Marisa Bermúdez explica que o que permitiu que este proxecto se mantivera activo durante estes anos foi a ilusión de ofrecer boas actividades e ofrecelas do mellor xeito posible, a xente que quería formarse e pasar bos momentos. Grazas a ese traballo e compromiso constante gañaron unha reputación na cidade de Vigo converténdose nun centro cultural de referencia para mulleres, pero tamén para familias e profesionais interesados no coñecemento. Porque Gamboa é unha porta aberta á cultura.